Vlokken op je wimpers. Een knisperend geluid onder je schoenen. BOLO wordt sinds vannacht gehuld in een dempende witte deken. De sneeuw lijkt Amsterdam te vertragen, terwijl mijn hartslag versnelt. Ik wil dat eerste spoor trekken!

Als een sprinter voor het peloton uit haast ik me richting Erasmuspark om mijn voetstappen te vereeuwigen in vijftien centimeter onaangeroerd wit goud. Het is rustig op de Hoofdweg. Ik stel mezelf gerust. Mijn kansen lijken elke stap richting het park toe te nemen nu mijn mede-BOLO’ers zich vooral opmaken voor een nieuwe dag werk. Niemand lijkt mijn missie te delen.

Het bruggetje bij de Mercatorstraat belooft veel goeds. Uitnodigend wachtend op de eerste bezoeker van vandaag. Zorgvuldig plaats ik mijn eerste voet, dit is een memorabel moment. Adrenaline en endorfine vullen mijn lijf. Zijn het mijn bevroren voeten of lijk ik te zweven? Details worden op zo’n moment zo overschat. Ik herpak mijn concentratie, want dit is zo’n geluksmoment dat de boeken ingaat. Ik weet het, ik voel het.

Uit het niets lijkt een spotlight me te verlichten. Als op een podium pak ik mijn moment. Weliswaar zonder publiek, maar met de euforie van een oscarwinnaar. De lichttechnicus is overenthousiast, want mijn verlichting wordt steeds feller. In hoog tempo met zoemend geluid komen lampen dichterbij. Ruw verstoord verlies ik mijn aandacht voor mijn nog veel te korte spoor. Ik kijk geïrriteerd richting de techniek, maar word volledig verblind. Verschrikt deins ik achteruit. ‘Morguh’ roept een breed lachende man me toe. ‘Lekker weertje he?’. Zijn handlanger stapt uit en kijkt me eveneens verdacht vriendelijk aan. Vertwijfeld loop ik opnieuw richting park om te constateren dat deze heren mij te snel af zijn geweest. Een donker bandenspoor tekent zich af tegen een hagelwitte decor. Wie zijn deze botterikken? En wat doen ze op dit tijdstip in mijn park? Na een kort vragenvuur blijkt vorstverlet zo 2012. Dit zijn de bikkels die mijn volgende geluksmomentje aan het voorbereiden zijn. Die van dat koude drankje op het terras van het vernieuwde Terrasmus!

Fotografie: Mildred Theunisz