Elke keer denk ik: nu is het af.
Na het eerste signaal dat het met BoLo toch echt de goede kant opgaat (want geloof me – op oma vertelt-toon- vijftien jaar geleden wilde je hier niet dood of levend gevonden worden), dacht ik dat. “We hebben een Bagels & Beans!” riep ik. “Op de Bos en Lommerweg! In dit achenebbisje buurtje! Een hippe tent! Hoera!” Als dank trakteer ik mezelf af en toe op een bagel, of ik er nu trek in heb of niet (of ik koop er een pak chai tea). Toen kwam er een boekwinkel. Weer ging mijn vlag uit. Horeca in het Erasmuspark (vlag). Een leuke kinderkledingzaak – Knotsknetter – aan de Jan Eef die toen nog de Jan Evertsenstraat heette, net over het randje van BoLo, (vlag). Een Haagse dame die zich de snackpsycholoog noemt en biologische patatten ging bakken (vlag). Een echt circus, Elleboog, verhuisde naar West (vlag). Een hippe koffiezaak (en geen coffeeshop) met zonnige Italiaanse naam (vlag). Een hippere speeltuin zelfs, her en der (vlag). Een jonge vrouwelijke dominee in de plaatselijke kerk (vlag, al ben ik agnost).
Ik vergeet hier driekwart van wat er allemaal kwam de afgelopen jaren. Er is geen ruimte voor. BoLo is af, denk ik nog elke keer als iets nieuws zich vestigt in dit stukje West. Vandaag krijgt West een nieuw dagelijks bestuur. De nieuwe stadsdeelvoorzitter komt uit BoLo. Gisteren mocht hij zijn eerste officiële handeling doen. Gerolf Bouwmeester opende ‘ons’ bijeneiland. Nu is het af, dacht ik. (maar zeker weten doe ik dat niet meer)
tekst en foto: Shirley Brandeis